Często kobiety w ciąży traktowane są jak wydmuszki. Nie chodź tyle, nie przeciążaj się, nie ćwicz, najlepiej odpoczywaj i dużo leż. Mam nadzieję, że osoby dające takie rady poprostu nie mają wiedzy na ten temat, a nie, że życzą nam źle.

Miało być o nietrzymaniu moczu, ale przecież to nie jest jedyny „problem pęcherza”. Równie dużą grupą są pacjenci z pęcherzem nad aktywnym i pacjenci ze złymi nawykami (które mogą doprowadzić do zaburzeń pęcherza w późniejszym czasie.

Już raz pisałam na blogu o bolesnych stosunkach, jednak tekst był bardzo merytoryczny, naukowy i poważny, więc stwierdziłam, że muszę go porządnie zredagować, aby był bardziej przystępny i interesujący dla każdego czytelnika.

Już raz pisałam na blogu o bolesnych stosunkach, jednak tekst był bardzo merytoryczny, naukowy i poważny, więc stwierdziłam, że muszę go porządnie zredagować, aby był bardziej przystępny i interesujący dla każdego czytelnika.

Czasami mam wrażenie, że cały świat uroginekologii skupia się tylko na kobietach w ciąży i na przygotowaniach do porodu. Owszem, jest to bardzo istotne aby bezpiecznie urodzić, jednak pomimo wszelkich przygotowań największym hardcorem są powikłania poporodowe które często występują pomimo idealnego przygotowania.

Wahałam się, czy na swoim profilu firmowym zamieścić informacje z życia prywatnego. Jednakże mój kolejny wpis na bloga będzie dotyczyć nietrzymania moczu w triathlonie (szczególnie w bieganiu i jeździe na rowerze) oraz powrotu do treningów po porodzie, dlatego, by być bardziej dla Was – moich pacjentek – wiarygodna, postanowiłam w tym poście przedstawić Wam swoją własną historię jako sportowca amatora.

Gdy zaczynałam pracę jako fizjoterapeutka uroginekologiczna, myślałam, że to kobiety w ciąży oraz w połogu będą moją dominującą grupą pacjentek. Tymczasem jedną z najczęstszych przyczyn zgłaszania się pań do mojego gabinetu są bolesne stosunki, a nawet niemożność ich rozpoczęcia.